G`urur nime edi u? (Ikkinchi qism) +18

 Hozirda zamon o`zgaryaptimi yoki odamlar o`zgarib ketyaptimi bilolmayapman, balkim oxir zamonga ancha yaqindirmiz. Hozirda iboli, hayoli, iffatli, eng asosiysi BOKIRA qizni topish juda ham mushkul bo`lib qoldi. (Gap egasini topadi).

 Internet saytlari yoki turli xil video ko`rsatuvlarni tomosha qila turib, odam yoqa ushlaydi, birozgina uylanishga ham qo`rqib qoladi odam.

 Yigitini bir - ikki og`iz gapiga ishonib, laqqa tushib bokiraligidan voz kechib ketayotganlar kundan kunga ko`payib boryapti.
 "Men o`zim seni olaman, menga ishon" yoki, biroz qo`pollashgan varianti
 "Agar menbilan qo`shilmasang, menga telefon qilma, boshqa oldimga kelma" deb do`q - po`psalar qiladi. Qiz sevganini yoqotmasligi uchun bu ishga majbur bo`ladi. "Gurur"ini biroz vaqtga, 5daqiqaga unitib turadi!!!

 O`sha 5 daqiqalik kayf, o`zini boshiga qanchadan - qancha og`ir tashvishlar olib kelishini, oxirat kununi o`ylamaydilarmi???

 Agar yigit shunday deb turgan bo`lsa, bu bola, "Yaxshi bola, haqiqiy yigit" ekanligiga kim ishonadi?  Haqiqiy yigit o`zini jilovlay olishi kerak, shaxvatini tiya olishi kerak, bu ishlarni qila olmayapsani? bor ota - onangga ayt "Meni uylantiringlar" deb.

 Yigit topiladi, undan ham yaxshisi topiladi, lekin obro` - e`tibor, ibo - hayo, iffat degan tushunchalar hech qachon topilmaydi.

Bu ishni bor marta qildinmi?, bas yana xohlayverasan, xuddi narkamanga o`xshab humori tortadi.

 Hop mayli bu ishlar o`tdi, yigit qizni tashlab ketdi, qizning uyidagilar bir yaxshi yigitga uzatmoqchi bo`lishdi, to`y ham bo`ldi, chimildiqqa kirishdi, kuyov qizning bokira emasligini bilib qoldi!
 Keyin ana tomosha, qizdan ham ko`ra kuyovni boshi yerga qarab qoldi, 1 haftaga bormasdan uch taloq qiladi. Qiz uyga qaytadi, yig`laydi, siqiladi, yigitiga telefon qiladi, u go`shakni ko`tarmaydi. Qiz o`zimni o`ldiraman deydi, harakat ham qiladi, balkim uddalar, balkim uddalay olmas!

 Bokiralikdan voz kechayotganingizda unutgan gu`ruringiz, endi esga tushib qoldimi???
 5 daqiqaga unutilgan g`urur, oxir oqibatda katta tshvish olib kelishini bilardingiza???

 Qizning otasini bir tasavvur qilib ko`ring! Ota maxalada, oshna - og`aynilar, qarindoshlar orasida qanday qilib bosh ko`tarib yuradi???

 Ota bularni eshitgandan keyin, hech ikkilanmasdan "OQ" qiladi. Bunday farzand bo`lmagani yaxshi! Nima deysizlar, shundaymi?

 Ota oq qildimi, demak bo`ldi siz yetib kelibsiz, oxiratingiz kuydi, endi foydasi yo`q!

 Qizlar! Biroz o`zingizni yeg`ishtirib olinglar, o`zingizni o`ylamasangiz ham ota - onangiz, aka - ukangiz o`ylang. Gu`rur degan narsani esdan chiqarmang. O`sha kayfni siz ham bir kun ta`tib ko`rasiz, faqat hozir emas, turmushga chiqqandan keyin. Yigitlarni shirin gaplariga uchmanglar, sizlar ularga bir umr kerak emassiz, sizdan foydalanishgandan keyin, sizlar ularga kerak bo`lmay qolasiz.

 Agar gaplarim kimgadir yoqmagan bo`lsa aybni o`zidan qidirsin, bu gaplarim hammaga tegishli emas. Agar bu maqola sizga yoqmadimi? Demak, ayb sizda!!!

 Davomi bor...

G`urur nime edi u? (Birinchi qism)

B - Alo,Qalesan,Yaxshimisan, hozir kim bilan gaplashayapgan eding?
Q - Assalomu alaykum, O`rtog`im bilan gaplashayapgan edim.
B - Aldama, kim u? Raqamini ber , bo`l tez (Jaxl bilan)
Q - Voy nega ishonmaysiz Zilola edi, kursdoshim!
B - Sanga raqamini ber deyapman (Baqirib)
Q - (Yig`lamsirab, qandaydir raqamlarni berdi) mana
B - Hozir to`xtab tur!
B - Alo,yaxshimisiz , siz Zilolamisiz?
(Qizning dugonasi) - Ha,menman, biror ishiz bor edimi?
B - Hozirgina Muxlisa siz bilan gaplashdimi?, faqat rostini ayting!
(Qizning dugonasi) - ha rost, men bilan gaplashdi!
B - Ha, mayli rahmat, uzur bezovta qilgan bo`lsam.
B - Ha, bo`ldi ishondim, dugonang bilan gaplashgan ekansan. Boshqa unaqa qilma men qo`ng`iroq qilganimda kim bo`lishidan qat`iy nazar, xoh onang bo`lsin, xoh otang bo`lsin menga farqi yo`q, go`shakni ko`tar bo`ptimi?
Q - Hop bo`ladi (Yig`lab)
B - O`qishga borganingda va uyga kelganingda, menga keldim deb qo`ng`iroq qil chundingmi? (Jaxl bilan)
Q - Hop bo`ladi!

 Va aloqa uzildi.

 Bu bir sevishganlarni bir suhbati edi, xolos. Bir necha kundan keyin bu holat yana takrorlandi. Bola "Bor,tur yoqol, ko`zimga ko`rinma, manga yoqmayapsan" deb so`kib tashladi.

Qiz bo`lsa yana qo`ng`iroq qilib "Kechirim" so`rayapti .



Yana bir voqea:

 Qizning boshiga og`ir bir kulfat tushdi, yaqinidan ayrildi. Sevgan yigiti aynan o`sha kuni hech bir gap aytmasdan ketib qoldi. Undan bir necha kun ilgari esa haqorat qilgan,nafsoniyatiga tekkan. Ketkandan keyin na qo`ng`iroq qildi, na xat - xabar yozdi. Qiz bu holatdan shokka tushgan edi.
 Bir necha haftadan keyin "U qaytib kelgani bilan endi foydasi yo`q. Baribir, hammasi oldingidek bo`lmaydi,men uni ortiq sevolmayman,boshqa gaplashmayman ham" dedi.
 Yaqinda tel qilibdi, "Men qaytyapman" deb qo`ng`iroq qilibdi.

 Qiz o`zida yo`q xursand, "Yana sevgi tariximizni boshqattan boshlaymiz" dedi.

 Meni bu ikki xolatni hayron qoldirgan jixati, istagan insonni haqorat qilsa, nafsoniyatiga tegsa, ota - onasidan o`zini ulug` qo`ysa, qanday qilib, u bilan sevgi tarixini yaratsa bo`ladi?

 Nima, o`sha yigiti, o`z ota - onasidan ham azizroqmi? Yoki Yigiti uchun, "G`URUR" degan narsani unutsa bo`ladimi?

 Deyarli hammamizni ota - onalarimiz, o`qishga borib kelganimizda qo`ng`iroq qilishimizni "so`rashmaydi", aksincha "iltimos" qilishadi. Ming afsuslar bo`lsinki, ko`pchiligimiz bu ishni qilmaymiz, lekin Bola esa buni xohlayapti, har doim xabar berishini xohlayapti.
 Ota - onasiga xabar bergan, hammaning oldida izza qilib, haqorat qilgan odamga, yana qanday qilib qayta qo`ng`iroq qilib, yana o`zi kechirim so`ragani, g`ururi yo`l qo`yar ekana???

  Ko`chalarda, video va rasmlarda ayrim voqealar ko`rib, beixtiyor taajubga tushaman. Bola "kechirim" so`rashi uchun qizni tiz cho`ktiradi, va g`ururni esdan chiqargan qiz "kechirim" so`raydi.

 Naqadar jirkanch xolat?

Qanday qilib, banda bandani tiz cho`kishiga majbur qilsayu, u ham tiz cho`kaversa, yana nima ekanki "sevgi uchun" emish. Bunday sevishgandan ko`ra, bu dunyoda tanho o`tkan afzal! Dunyoga biroz real ko`z bilan boqish kerak, bu dunyoda hamma narsa o`tkinchi, hamma narsa qolib ketadi, hech narsa abadiy emas. Bugingi boylik, balkim ertaga bo`lmas, bugungi chiroy balkim ertaga bo`lmas, hech kim bularni bilmaydi.
 Eyy do`stlar ko`zni kattaroq ochaylik, o`tkinchi narsalarga, sevgi qo`ymaylik!!!


Birimchi qism tugadi, Tez orada ikkinchi qismni e`lon qilaman.

Ота ким?

Ота ким?

Профессор ўзи лексия қилаётган магистрларга “Ота ким?” деган саволни ташлади.  Жавоблар турлича бўлди. Ҳар кимнинг жавобидан ўз отасига бўлган муомаласи билиб олинар эди. Жавобларнинг ичида жуда чиройлилари ҳам, жуда оддийлари ҳам бор эди. Лекин профессорнинг ёдида сақланиб қолган ва унга қаттиқ таъсир қилгани қуйидаги жавоб эди. Ота... Сен унинг туфлисини киясан. Аммо туфли катта, оёғинг  эса кичик бўлгани учун ўзингни эплай олмай йиқилиб тушасан. Сен унинг кўзойнагини тақасан ва кўзойнакнинг сенга анча катта эканлигини ҳис этасан. Сен ундан машинасининг калитини сўрайсан. Ўзингни отанг  ўрнида тасаввур қилиб, машинани бошқармоқчи бўласан. Хаёлингга бир нарса келиб, отангга телефон қиласан. У ўз иши билан банд бўлса-да, сен билан гаплашади. Уйга қайтгач, сени бағрига босиб, меҳр билан қучиб, юз-кўзларингдан ўпади. Бироқ  сен билмайсан, ўша куни раҳбари уни койиган, танбеҳ  берган бўлиши ёки шериги  дилини оғритган бўлиши ёхуд сизларнинг нафақангиз унга бироз оғирлик қилган  бўлиши мумкин. У ишдан келган заҳоти сен астагина: “Отажон, менга пул  беринг, қанд оламан” дейсан. У эса: “Қўзичоғим, эртага ишдан қайтишда  ўзим олиб келаман” деб жавоб  беради. Эртаси куни ишхонада тинимсиз ишлагани, иссиқда толиққани, турли одамлар билан муомала қилавериб ҳолдан тойгани учун сенинг талабингни унутиб, ишдан чарчаб келади. Сен ундан: “Отажон, қанд олиб келдингизми?” деб сўрайсан. Шунда у чарчаганини ҳам унутиб,  сенга қанд олиб келиш учун қалби қўри билан кўчага отланади. Бугун эса... Туфлиси эскиргани учун киймайсан. Унинг кийимларини, фикрларини, машинасини эскиргани учун, модадан қолгани  учун ерга урасан. Ахир сен ўртоқларингга зўр машина билан мақтанишинг керак-ку! Унинг машинаси эса мақтанишингга арзимайди. Унинг гаплари ҳам сенга ёқмайди. Унинг қалтироқ қўллари билан қилган ҳаракатларидан жирканасан. Агар уйингга оғайниларинг меҳмонга келса, отангнинг борлиги сенга малол келади. Ишқилиб оғайниларимнинг кўзи отамга тушиб  қолмасинда деган ҳадик билан ўтирасан. Кеч қолсанг, хавотир олиб, сенга қўнғироқ қилади.  Отангнинг бу иши сенга сени безовта қилаётгандек, халал бераётгандек, ҳоли-жонингга қўймаётгандек туюлади.  Агар у сенга қайта-қайта телефон қилса, телефон  гўшагини кўтармай ҳам қўяверасан. Уйга жуда кеч қайтганингда, ҳаётда масъулиятли  бўлишинг учун у сени койиса (зеро,  у ҳалиям сени тарбия қилишда давом этмоқда, ўз масъулиятини ҳис этмоқда, чунки, у сенга жавобгар шахсдир. Ҳар бир жавобгар шахс эса ўз қўл остидагиларга  масъулдир), сен унга овозингни кўтарасан, сўзларинг билан уни қийин аҳволга солиб қўясан. У эса индамайди. Йўқ, сендан қўрққанидан эмас, сенинг муомалангдан ҳайрон бўлганидан, сендан бу оҳангдаги  жавобни кутмаганидан жим бўлиб қолади. Кеча йигитлик чоғларида сени елкасига кўтариб юрар эди. Бугун эса сен ундан жуда  ҳам “баланд” бўлиб кетдинг. Кеча сен зўрға-зўрға гапирар, ҳарфларда хато қилардинг. Буган эса сени ҳеч ким жим қила олмайди, гапиришдан тўхтата олмайди. Ўша кунларни унутдингми ёки ўзингни унутганга соляпсанми?! Сенга ҳар қанча қўполлик қилса ҳам, сени ҳар  қанча ҳоли-жонингга қўймаса ҳам, сени ҳар қанча койиса ҳам, сен индамай тур! Ахир у сени отанг!!! Сени гўдаклигингда, ғўрлигингда, ҳеч нарсани  билмайдиган пайтингда бағрида кўтариб юрганидек, энди сен ҳам уни касаллигида,  қарилигида кўтариб юр! Унга  қўлингдан келган барча яхшилигингни қил!  Сендан бошқалар ўтиб кетган оталарини қайта кўриш илинжида, отамни яна кўрармикинман  деган орзуда яшамоқдалар. Мендан “Кимни яхши кўрасан?” деб сўрашди. Уларга шундай деб жавоб бердим:  “Менинг туғилишимни тўққиз ой кутган, туғилганимда дунёларга сиғмай, мени катта  ҳурсандчилик билан кутиб олган, қариб, касал бўлиб ётиб қолгунича мени тарбия қилган инсонни яхши кўраман. У шундай инсонки, унга бўлган муҳаббатим қалбимда абадий яшайди. Барча одамлардан узр сўраб шуни айтмоқчиманки, ҳеч ким отамга ўхшамайди”. Аллоҳим, кимнинг отаси вафот этган бўлса,  уни кечиргин, унга раҳм қилгин, унинг жойини  жаннатлардан қилгин, омин! Аллоҳим, кимнинг отаси ҳаёт бўлса, унинг  умрини тоатингда узун қилгин, ғамларини аритгин, уни ўзи ўйламаган томондан ризқлантиргин ва Ўзингнинг раҳматинг билан уни ўраб олгин, омин! Ҳа азизлар, биз отамизсиз ҳеч ким эмасмиз. Улар бўлмаганларида биз ҳам бўлмасдик. Шунинг учун қадрларига етайлик.  Қул каби уларнинг хизматларида шай турайлик. Эртага ҳидларига, босган изларига зор бўламиз. Manba:Islom.uz